Mild ouderschap: ook aan tafel

17 juli 2020

Mild ouderschap: sommige mama’s en papa’s gaan er helemaal voor, anderen nemen er alleen bepaalde dingen van over, en weer anderen kunnen er zich niet meteen in vinden. Maar wat houdt dat milde ouderschap precies in? Ik licht het graag toe, en vertel er meteen bij waarom ben ik er fan van ben, zeker aan tafel.

Volg je kind …

Een kind weet zelf het best wanneer het honger heeft en hoeveel het wil eten. Door je zoon of dochter hierin te volgen, vermijd je onder andere dat je de maag van je kindje uitrekt. Jij bepaalt wel wat er op tafel komt, en dat zijn bij voorkeur enkel gezonde dingen. Daaruit mag je kindje dan zelf kiezen wat het eet en wat niet. Een tip? Zorg ervoor dat er steeds iets op tafel staat dat je kindje lust, want zo vermijd je stress.

Heeft je kindje geen zin om iets nieuws te proeven? Probeer dan voor ogen te houden dat een kind dwingen tot proeven geen zin heeft voor de leeftijd van vier jaar. Iets willen forceren leidt alleen maar tot een machtsstrijd – een die je bovendien niet kan winnen, en die nodeloos veel stress met zich meebrengt. En als je even naar jezelf kijkt: nieuwe dingen aanleren in een stresssituatie is vaak geen succes, toch?

Pas vanaf vier jaar beginnen kinderen hun gedrag aan te passen aan de wensen van anderen. Pas dan zullen ze jou dus een plezier willen doen door iets te proeven. Voordien willen ze dat gewoon nog niet, en dat is helemaal oké.

Wil je kindje niet mee aan tafel, maar zit het wel graag aan zijn eigen tafeltje of op een bankje in de tuin? Waarom ook niet! Eten mag gezellig en leuk zijn.

… en volg je gevoel

Je kent ze vast wel, de vele stemmetjes in je hoofd die klakkeloos herhalen wat je ooit geleerd hebt of zelf voorgedaan kreeg. Ze zitten zo ingebakken in je systeem dat je ze bijna niet in vraag durft te stellen, ook al zegt je gevoel misschien iets anders. Nina Mouton heeft het wel eens over die inner voices. Ze raadt aan om je eigen inner voices bewust te ontdekken en ze mild te benaderen – een prima tip, ook wat de eetgewoonten van kinderen betreft.

Enkele voorbeelden?

  • “Je krijgt pas een dessert als je bordje leeg is” tegenover “Als we een dessert eten, mag je daar gerust plaats voor laten”.
  • “Je moet je bord leegeten, anders ben je onbeleefd” tegenover “Je mag zelf bepalen hoeveel je eet”.
  • “Je moet netjes eten, anders ben je onbeleefd” tegenover “Je mag je eten en de 1001 nieuwe structuren, kleuren, geuren en smaken die daarbij horen langzaam en spelenderwijs ontdekken”.
  • “Je moet alles leren proeven en van elke groente minstens drie hapjes nemen, anders ga je nooit verschillende dingen leren eten” tegenover “Je hebt tijd om ook de wereld van het eten te leren kennen”.

Je voelt vast het verschil!

Bekijk alles op de lange termijn

Je hebt wellicht een aantal waarden en normen die je graag meegeeft, maar waarvan je natuurlijk niet verwacht dat je kindje ze meteen feilloos toepast. Voor eten geldt net hetzelfde. Als je het bijvoorbeeld heel belangrijk vindt dat je kind veel lust of de tafeletiquette kent, vraagt dat tijd, herhaling en oefening. Zoiets krijg je niet geleerd op één maaltijd, en zelfs niet na een week. De ene dag wil je kindje misschien wel nieuwe dingen proeven, maar weigert hij om met zijn vork te eten. De andere dag is het misschien omgekeerd: hij eet netjes met zijn vorkje, maar prikt daar alleen op waar hij zin in heeft en wat hij al kent.

Choose your battles om rust te creëren tijdens de dagelijkse eetmomenten en bekijk alles op de lange termijn. Je kinderen wonen vaak tot hun achttien jaar bij je in, dus je hebt nog heel wat tijd om hen aan tafel mee te geven wat voor jou belangrijk is!

Wees gerust mild voor je kind, maar ook voor jezelf – bijvoorbeeld wat jouw ideale dagelijkse kookgewoontes betreft. Je zal zien dat het heel wat rust en vertrouwen brengt. En laat dat nu net twee belangrijke ingrediënten zijn van elk leerproces.

Mild ouderschap: imperfectie is dik oké

Het is dus aan jou als ouder om je kindje gezonde opties aan te reiken aan tafel en zelf het goede voorbeeld te geven. Maar daarna is het aan hem: je hoeft hem niet te forceren, laat staan straffen. Nieuwe dingen leren vraagt nu eenmaal veel oefening en tijd, en perfectie nastreven is nergens voor nodig. Laat die mooi gedekte, altijd propere tafel maar los, net als het beeld van jouw kindje dat alles lust, nieuwe dingen wil proeven én netjes met mes en vork eet. Veel belangrijker dan die perfectie is jouw aanwezigheid. “Children need connection, not perfection”, weet je nog?

Succes!

Dit blogbericht is geschreven voor kinderen die zich normaal ontwikkelen. Maak je je toch zorgen om de eetgewoontes, het gewicht of de ontwikkeling van je kind? Neem dan zeker contact op met de kinderarts of een kinderdiëtiste.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *